W dobie silnej urbanizacji tunele drogowe stanowią niezwykle istotny element infrastruktury komunikacyjnej. Zagospodarowanie przestrzeni pod powierzchnią ziemi wiąże się z szeregiem korzyści, których wartość trudno przecenić. Znaczne skrócenie czasu podróży, redukcja emisji hałasu i spalin, czy wreszcie możliwość bardziej efektywnego wykorzystania niezabudowanych obszarów w zatłoczonych metropoliach jawią się jako nadzwyczaj atrakcyjne walory tuneli.
Tym większym wyzwaniem staje się zapewnienie bezpieczeństwa użytkownikom takich podziemnych konstrukcji. Ze względu na ich specyfikę: zamkniętą przestrzeń, ograniczoną wentylację, utrudniony dostęp ekip ratowniczych, należy położyć szczególny nacisk na analizę zagrożeń i zarządzanie ryzykiem. Na to z kolei pozwalają odpowiednio zaimplementowane narzędzia informatyczne. Umożliwiają one przeprowadzenie wirtualnej symulacji sytuacji będącej potencjalnym zagrożeniem życia.
Proces ewakuacji powinno się analizować na trzech płaszczyznach. Ze względu na lokalizację i warunki fizyczne, procedury ratownicze oraz charakterystyki fizjologiczne i psychologiczne ofiar. Zwłaszcza ten ostatni aspekt jest niezmiernie ciekawą, ważką, ale często bagatelizowaną kwestią.
Owocem pracy nad powyższym zagadnieniem jest aplikacja napisana w języku Java parsująca dane generowane przez Fire Dynamics Simulator (FDS), narzędzie do symulowania propagacji ciepła i dymu, rozwijany przez amerykański National Institute of Standards and Technology. Projekt wykorzystuje zwalidowane modele ruchu oraz skupia na holistycznej analizie problemu przy zachowaniu kompromisu między złożonością a realizmem. Ze względu na duże znaczenie praktyczne pracy skupiono się na wynikach – w czym pomocna jest wizualizacja symulacji – i implikacjach, które ze sobą niosą.