Symulacja epidemii grypy za pomocą automatów komórkowych

Projekt symuluje rozprzestrzenianie się wirusa grypy w społeczeństwie średniej wielkości miasta. Symulacja obejmuje zarówno sieć kontaktów międzyludzkich (tj. faktycznych dróg przenoszenia się wirusa w populacji) jak i zróżnicowane oddziaływanie wirusa na osobniki ludzkie ze względu na ich cechy. Model obejmuje również mechanizm nabywania odporności.

Przeprowadzone testy wykazały wysoką korelacje wyników symulacji z danymi statystycznymi zebranymi podczas poprzednich sezonów grypowych.

Jest to symulacja rozwoju jednej fali epidemii, co w polskich warunkach odpowiada jednemu „sezonowi grypowemu”, zatem nie obejmuje on możliwości mutacji wirusa, jak i nabywania w kolejnych latach przez ludzi odporności krzyżowej (opartej na kontakcie z podobnymi). Natomiast umożliwia on tworzenie własnych modeli wirusów, których odpowiednia konfiguracja pozwala na przygotowanie wirusa na które społeczeństwo reaguje tak jakby go już znało.

Dodatkowymi możliwościami projektu jest możliwość testowania „zachowania” się wirusa jak i społeczeństwa miasta przy zastosowaniu pewnych środków ochrony ludności przed wirusem, jak szczepienia czy na przykład zamknięcie szkół lub ogłoszenie kwarantanny.

Przykład statystyk rozwoju wirusa generowanych przez program.
Przykład statystyk rozwoju wirusa generowanych przez program.

Autorzy: Alicja JAŚKIEWICZ, Jakub PORZYCKI